هرروز بميرم ز فراق و سفر تو

هر روز بگيرم ز جماعت خبر تو

اي دوست چرا رفتي و بنهاديم اكنون

با اين دل خو كرده به شور و شرر تو
---------------------------
باز از پی مشک نفس غالیه بویت

آشفته به سر می دوم ای دوست بکویت

یارا بنمای آن رخ زیبات که مارا

دل واله وسرگشته و شیداست به رویت
------------------------------------
پروانه صفت دور رخ شمع تو گرديم ....... در رخنه بر آن قلب تو بي فن و شگرديم

سوزيم به يك شعله ات هر روز دوصد بار ....... اما پي خورشيد دگر هيچ نگرديم
-----------------------------------
غم یاد تــو درجانــــــم نشسته ......... بلــــــــور بغضهـــــایم را شکسته

دوبــاره دست پرمهــــــــر خیالت ......... دلــــــم را بر ضریح عشـــق بسته
--------------------------
دیدی غرلی سرود عاشق شده بود

انـگار خودش نبود عاشق شده بود

در شهر نــــــــــگاه پای دارش بردی

آدم که نکشته بود عاشق شده بود
--------------------------
از کلام دلنشینت مست و شیدا می‌شوم

با نگاه نازنینت در تو پیدا می‌شوم

هر شب و روز جلوه‌گر در سجده‌گاهم می‌شوی

در حریم ساحل عشق موج دریا می‌شوم