براي چندمين بار از تو گفتم كه شهر عشق تو پايان ندارد
به يادت هست زخمي بر دلم كه جز لبخند تو درمان ندارد

---------------------------------------------------

زلالي تو به رنگ اشك بركه تو با روح شقايق آشنايي
تو در آيينه سرخ غزل ها هميشه ابتدا و انتهايي

----------------------------------------------------------

كنار پنجره تنهاي تنها ميان هاله اي از غم نشستم
تو آرايشگر چشمان موجي و من زيباييت را مي پرستم

------------------------------------------------------------

تو با باراني از جنس نيازم مرا به ساحل ادراك خواندي
و با زيباترين فانوس دريا مرا تا قعر دريا ها رساندي

----------------------------------------------------

نوروز جشن ميلاد سپيده به باران يك سبد لبخند دادي
تو دست زرد ياس خسته اي را به چشم عاشقان پيوند دادي

----------------------------------------------------------

تمام سرزمين آرزو را به دنبال گلستان تو گشتم
ميان سقف گيتي را گشودم پي يك قطره باران تو گشتم

----------------------------------------------------------

ميان كوچه باغ سبز يادت ترنم هاي سرخ آرزو بود
و در ايوان چشمت يك پرستو هميشه با دلم در گفتگو بود

------------------------------------------------------------

قسم به آه نرم و خيس ساحل قسم به آرزوي پاك دريا
قسم به ابتداي شعر پرواز قسم به انتهاي باغ دنيا

-------------------------------------------------------

تو چون واژه نيلوفري رنگ ميان دفتر دل ماندگاري
اگر شهر نگاهت فرصتي داشت به يادم باش در هر روزگاري

دگر گوشی به آغوش درم نیست صدای آشنای باورم نیست

بغیر از لاشه ی پوشیده دل درین خانه کسی هم بسترم نیست

--------------------------------------------------------------
به هرسویی صدایی بی صدایی است ......... دل درد آشنای من هوایی است

درین ویرانه رستای نگاهم ........... جهانی را هوای کد خدایی است
---------------------------------------------------------------

جمعه ها پلکاشونو وا می کنن

می کشن به آسمون نگاشونو

اگه از راه نرسی پنجره ها

وقف گریه می کنن دلاشونو
-----------------------------------

حتی اگر از غم جفا پیر شود
لعنت به دلم اگر زتو سیر شود

آنقدر برای تو غزل خواهم گفت
تا قصه عشق ما جهانگیر شود

---------------------------------------
رها کردی غم بی رنگی ام را

دل ساحل نشين سنگی ام را

دوبيتی هم اگر باشی از امشب

نمی بخشم به تو دلتنگی ام را
-------------------------------------------
گويند که هم صحبتی حور خوش است
هجران و وصال و عشق پر شور خوش است

اما من از عشق و وصل تو فهميدم
((آواز دهل شنيدن از دور خوش است))

به روی دلبری گر مایلستم
مکن منعم گرفتار دلستم
خدارا ساربان آهسته میران
که مو وامانده این قافلستم

----------------------------------

من را تو به راه عشق خواندی ممنون
از بابت عشق دل ستاندی ممنون

حتی به رقيب اگر مرا بفروشی
با من دوسه روز از اينکه ماندی ممنون

-------------------------------------

از طعنه جاهلان نخواهم ترسيد
بر خنده اين زمانه خواهم خنديد

من بر سر عشق پاک خود ميمانم
((تا کور شود هر آنکه نتواند ديد))

------------------------------------

تا آخر عمر در دلم خواهی ماند
تنها تو چراغ محفلم خواهی ماند

ای پاکترين زلال جوشان دلم
ای آينه در مقابلم خواهی ماند

---------------------------------

اگر آتش به زیر پوست داری
نسوزی، گر علی را دوست داری
اگر مهر علی در سینه ات نیست
بسوزی گر هزاران پوست داری

با اینکه زبد عهدی تو آزرده است

این دل همه حرف دلش را خورده است

ای دوست اگر تو هم مرا پس بزنی

پس چاه مگر نعوذ بالله مرده است؟

-------------------------------------
تا ژندهء عشق حق بر افراخته ايم

از مخمل خون به تن کفن ساخته ايم

ما مفت نه سهم می بريم از خورشيد

دامن دامن ستاره پرداخته ايم

--------------------------------------
ای چرخ فلك فغان ز بیداری تو

شادان اَحَدی نگشته در وادی تو

در دور جهان به هر طرف میگشتم

خوشحال كسی نبود ز آبادی تو
-------------------------------------

خداوندا مرا از لطف دریاب

دگر با من نمانده طاقت و تاب

به بیداری چه محرومم ز وصلش

میسر كن به من رویش تو در خواب

-----------------------------------
خداوندا مرا هشیار گردان

ز خواب غفلتم بیدار گردان

ز خواب غفلت و هول قیامت

زبانم را به استغفار گردان

به غربت رفتنم تعبیر داره
فلک بر گردنم زنجیر داره
فلک از گردنم زنجیر بردار
که غربت خاک دامن گیر داره

------------------------------

نگاهم میل طغیان دارد ا مشب
گلویم بغض باران دارد امشب
برای خلوت خود همزبانی
دل من چشم گریان دارد امشب

------------------------------

ای که دایم می خوری اموال مردم را به زور
هیچ انگاری که روزی می روی در لحد وگور
گاه گاهی حیله وتزویر می داری به پیش
درچپیدن فرق نیست بیگانه را با قوم و خویش

------------------------------------------

وای چه خسته می کند تنگی این قفس مرا
پیر شدم نکرد از این رنج و شکنجه بس مرا

آب و هوای خاکیان نیست به عشق سازگار
آتش آه گو بسوز آنچه به دل هوس مرا

-------------------------------------------

گر بسوزند استخوانم در نیستان همچو نی
گوید از ایشان گذشتم ناله ی خاکسترم

چشمه لغزان به سنگم خاطری روشن مرا
داده ای یارب که از سنگین دلی ها بگذرم!

گر زکوی او خبر داری بگو
گر نشانی مختصردانی بگو

مرگ را دانم ولی تا کوی دوست
راه اگر نزدیکتر داری بگو

---------------------------

یارب کمال عافیتت بر دوام باد
اقبال و دولت و شرفت مستدام باد

سال و مهت مبارک و روز و شبت بخیر
بختت بلند و گردش گیتی به کام باد

-------------------------------------

عمر گرانمایه درین صرف شد
تا چه خورم صیف و چه پوشم شتا

ای شکم خیره به نانی بساز
تا نکنی پشت به خدمت دونا

----------------------------------

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در ایینه صبح
گز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

-------------------------------------

ای کرده شراب حب دنیا مستت
هوشیار نشین که چرخ سازد پستت

مغرور جهان مشو که چون مثل حنا
بیش از دو سه روزی نبود در دستت

چشمان مرا به چشمهایش گره زد
بر زندگیم رنگ غم و خاطره زد
او رفت ولی نه طبق قانون وداع
یکبار فقط به شیشه ی پنجره زد...

-----------------------------------------------

من منتظرت شدم ولی در نزدی
بر زخم دلم گل معطر نزدی
گفتی که اگر شود می ایم اما
مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

-----------------------------------------

برای چشم عاشق تو نامه پست می کنم
میشه آن تبسمی که میل توست می کنم
غم شکستن من وتو هم تمام می شود
تو فکر راه را نکن خودم درست می کنم

-----------------------------------------------

چه کنم خیال تو من و رها نمی کنه
اما دلت به وعده هاش یه کم وفا نمی کنه
من ندیدیم کسی رو که مثل تو موندگار باشه
آدم خوش رو که تو دل اینجوری جا نمی کنه

با هفت تا آسمون پر از گلای یاس و میخک
با صد تا دریا پر عشق و اشتیاق و پولک
یه قلب عاشق با یه حس بی قرار و کوچک
فقط می خواد بهت بگه تولدت مبارک

------------------------------------------

کوچه ای و من دوباره از تو خواهش می کنم
تو می روی و رد پایت را نوازش می کنم
گفتم شبی تکلیف چشمم را مشخص کن و تو
گفتی صبوری کن که دارم آزمایش می کنم

----------------------------------------------------


به روی برگ زندگی دو خط زرد می کشم
و چشم عاشق تو را که گریه کرد می کشم
تو رفتی و بدون تو کسی نگفت با خودش
که من بدون چشم تو چقدر درد می کشم

-------------------------------------------------

او گفت خاطرت هست به تو نگاه کردم
آن شب به خاطر تو کلی گناه کردم
گفتم چطور زیبا چیزی شده مگر ؟ گفت
قدری شبیه اویی من اشتباه کردم

پیش بینی

را همان نیلوفری که تو بچینی می کنم
بسم نیستم چون نازنینی می کنم
من می نشینم با تو و تنها صبوری می کنم
یک روز عاشق می شوی من پیش بینی می کنم
----------------------------------------------------------
اشتباه

او گفت خاطرت هست به تو نگاه کردم
آن شب به خاطر تو کلی گناه کردم
گفتم چطور زیبا چیزی شده مگر ؟ گفت
قدری شبیه اویی من اشتباه کردم
------------------------------------
هدیه

شبی به دست من از شوق سیب دادی تو
نگو ‚ که چشم و دلم را فریب دادی تو
تو آشنای دل خسته ام نبودی حیف
و درد را به دل این غریب دادی تو
-------------------------------------
شقایق

به عاشقی ام گرمی و تب داد شقایق
آرامش مهتابی شب داد شقایق
رسوا شدم آسوده شد او فکرش و من را
یک عاشق دیوانه لقب داد شقایق

سفارش
ز دست تو رنجیدم و چیزی نگفتم
با دیگرانت دیدم و چیزی نگفتم
کلی سفارش کرده بودی من نفهمم
این نکته را فهمیدم و چیزی نگفتم
-------------------------------------------

چرا باید؟

همیشه عکس نازت روبرویم
نگاه تو دلیل جستجویم
چرا باید تمام حرف ها را
بدون تو به تصویرت بگویم
-----------------------------------

اومدي بشکني بشکن از من ساده چي مونده

قبل تو هر کي بوده تمام تار و پود سوزونده

هميني که باقي مونده واسه دلخوشي تو بشکن

تيکه تيکه هاي مو بردن آخرين عشقم تو بکن
-----------------------------------------------------

از وقتي رفتي هيچ کسي هم درد و هم رازم نشد

هيچ کسي حتي يک دفعه هم غصهء سازم نشد

رفتي ولي بدون هنوز عاشقتم تا پاي جون

دل بهاريم عاشقه چه تو بهار چه تو خزون

-----------------------

ببندم شال و میپوشم قدک را
بنازم گردش چرخ و فلک را
بگردم آب دریاها سراسر
بشویم هر دو دست بی نمک را
------------------------

زن نی زن دلم دریای خونه
همه دنیا به چشمم واژگونه
رها کن در رگانم شور هستی
که در سینه غمم از حدفزونه

------------------------

از«دوستت دارم»نوشتم؛پاره کردي
احسـاس زيبای مرا آواره کـردی
گفتم بدون شاه عشقت کيش و ماتم
ماتم چطوراين عاشقی‌راچاره کردی
-------------------

نمی دانم کجایی در چه حالی؟
ترا گم کرده‌ام در این حوالی
نمی خواهم بگویی پاسخم را
چه شد پایان آن عشق خیالی؟؟؟
-----------------------

بايد امشب اشک را باور کنم
لحظه را با گريه هايم سر کنم
بايد از گنجينه‌ي اندوه و اشک
گونه‌های خشک شب را تر کنم.