در جهان هرگز نشو مديون احساس كسي ،

تا نباشد رايگان مهرت گروگان كسي

گوهر خود را نزن بر سنگ هر ناقابلي ،

صبر كن پيدا شود گوهر شناس قابلي
-----------------------------
در گلستان خیالم ندهد هیچ گلی بوی تو را ،
تو گل ناز منی از دور می بوسم تو را ...
------------------------
امشب به قصهء دل من گوش می کنی»
«فردا مرا چو قصه فراموش می کنی»
-----------------------------------
مرد آمد و دردی به دل عالم شد

از روز ازل قسمت زنها غم شد

دردفترخاطرات حوا خواندم:

جانم به لبم رسید تا :آدم: شد
------------------------
مرا صد بار از خود برانی دوستت دارم

به زندان خیانت هم کشانی دوستت دارم

چه سود از مهرورزیدن چه حاصل از وفاکردن

مرالایق بدانی یا ندانی دوستت دار

من غروب عشق خود را در نگاهت ديده ام

من بناي ارزو ها را زهم پاشيده ام

آنچه بايد من بفهمم اين زمان فهميده ام

در دل خود من به عشق پوچ تو خنديده ام

---------------------------------------

اي رفيق نا خوشي ها اين خوشي بايد بميره

جز تو همراهي ندارم تا شب از من پس بگيره

با تو بدرود اي مسافر هجرت تو بي خطر باد

پر طپش باشه دلي كه خون به رگهاي تنم داد

----------------------------------

مـــــرا آمــــوخـتــــي آواره باشـــم

بـه درگــاه جنــون بيچــاره باشـــم

تو خورشيدي مدار عشق با توست

مـــرا بگـــــذار تـا سيــــاره باشـــم

---------------------------

چه غريب ما ندي اي دل نه غمي نه غمگساري

نــه بــه ا نـتـظـــار يــاري ، نــه ز يـــار ا نـتــظــاري

غــم اگــر بــه کــوه گـويــم، بــگـريــزد و بــريــزد

کــه دگــر بــديـن گــرا نـي نـتـوان کشيــد بــاري

سحرم کشيده خنجر که چرا شبت نکشته‌ ست

تــو بـکــش که تا نيفـتـد دگـرم بـه شـب گـذاري

نه چنان شکسـت پشتـم که دوبـاره سـر بـرآرم

منـم آن درخـت پيـري که نـداشـت بـرگ و بـاري

----------------------------------------

ای عشق مدد کن به سامان برسیم

چون مزرعه تشنه به باران برسیم

یا من برسم به یار و یا یار به من

یا هر دو بمیریم و به پایان برسیم

از من بریده ای و صدایم نمیکنی .
چون درد در منی و رهایم نمیکنی .
گم گشته ام میان تماشا ی چشم تو .
از این جنون تلخ جدایم نمکنی؟!!
هر شب چو باد میوزم از داغ یاد تو !
اخر چرا چه شد که دعایم نمیکنی ؟
من اخرین پرنده گم کرده لانه ام !
در اسمان خویش رهایم نمیکنی ؟!
امشب میان کوچه ها تو را جار میزنم .
اما تو باز رو به صدایم نمیکنی؟؟
--------------------------------------------------
آخرازعشق تو ساكن كليسا ميشوم
ميكشم دست از مسلماني مسيحا ميشوم
آنقدر بر كشتي عشقت نشينم همچو نوح
يا به عشقت ميرسم يا غرق دريا ميشوم
------------------------------
به غم كسي اسيرم كه ز من خبر ندارد
عجب از محبت من كه در او اثر ندارد
غلط است هر كه گويد:دل به دل راه دارد
دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد
-----------------------------------
يادمان باشد از امروز خطائي نكنيم
گرچه در خود شكستيم،صدائي نكنيم
يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بي سر و پائي نكنيم
-------------------------------
نگو بار گران بوديم و رفتيم
نگو نامهربان بوديم و رفتيم
نگو اينها دليل محكمي نيست
بگو با ديگران بوديم و رفتيم

نمیدانم که دردم را سبب چیست

همی دانم که درمانم تویی بس
-------------------------------
ای کاش که بخت سازگاری کردی ........... با جور زمانه یار یاری کردی

از دست جوانی ام چو بربود عنان ........... پیری چو رکاب پایداری کردی

--------------------------
هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد
بر جان من این آتش جان سوز مباد
آن روز که من پیش توام شب نشود
وان شب که تو در پیش منی روز مباد!
-----------------------------------------------
دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی
چو نیاز ما فزون شد تو به ناز خود فزودی

به هم الفتی گرفتیم ولی رمیدی از ما
من و دل همان که بودیم و تو آن نه ای که بودی!
------------------------------------------
دگر گوشی به آغوش درم نیست------------- صدای آشنای باورم نیست



بغیر از لاشه ی پوشیده دل ---------------------درین خانه کسی هم بسترم نیست

خوشا آنان كه هر شامان ته وينند
سخن با ته گرند با ته نشينند
مو كه پايم نبي كايم تو وينم
بشم كانان بوينم كه ته وينند
----------------------------------------
هرگز وجود حاضر غايب شنيده اي
من در ميان جمع و دلم جاي ديگر است
---------------------------------
از تو به كه نالم كه دگر داور نيست


وز دست تو هيچ دستي بالاتر نيست
------------------------------------------
صورت زیبای ظاهر هیچ نیست
ای برادر سیرت زیبا بیار
------------------------------
من به تو جز علم نگویم سخن
علم چون آید به تو گوید چه کن

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب
کز هر زبانی که میشنوم نا مکرر است
------------------------------------------
گرید و سوزد و افروزد و نابود شود

هر که چون شمع بخندد به شب تار کسی

بی گمان دست در اغوش نگارش ببرند

هرکه یک بوسه ستاند ز لب یار کسی
----------------------------------
گرگ زمانه نبود حريف جنگيدن...

تو پلنگ تيز پنجه رادريدن.....

زراه وحيلت روباه پيش ايد.....

او براي انتقام خويش ايد
----------------------------------
دلا داری سر بارندگی را

هوای می خوش بخشندگی را

دلها خود را بدریا می سپاری
عجب جدی گرفتی زندگی را
--------------------------------------
تکيه بر ديوار کردم خاک بر پشتم نشست
دوستي با هر که کردم عاقبت قلبم شکست
آن قدر رنجي که دنيا بر دل ما مي کند
در دل هر ** کند او ترک دنيا مي کند

جانا همه امید من امروز تویی

هستند دگران ولیک دلسوز تویی

شادند جهانیان به نوروز و به عید

عید من و نوروز من امروز تویی
-----------------------------------
آدم به زمین آمد
این حادثه رویا نیست
این فرصت بی تکرار
عشق است معما نیست...
----------------------------------
معني قرآن ز قرآن پرس و بس
وز كسي كاتش زده اندر هوس
--------------------------------
عاشقان را بگذارید بنالند همه

مصلحت نیست که این زمزمه را خاموش کنید
--------------------------
صفایی ندارد ارسطو شدن

خوشا پر گشودن , پرستو شدن

اي دوست دلت هميشه زندان من است

آتشكده عشق تو از آن من است

آن روز كه لحظه وداع من و توست

آن شوم ترين لحظه پايان من است
--------------------------------
سرسبزترین بودم و زردم کردی

تبعیدی فصل شوم و دردم کردی

من چشم و چراغ این و آن بودم

انگشت نما و کوچه گردم کردی
--------------------------
شب هاي هجران را سحر کن

به عشق خود دلم را شعله ور کن

در اين شبهاي سرد بي ترنم لبانم را پر از شير و شکر کن

دل ما چشم در راه تو مانده است سفر را اي پرستو مختصر کن
----------------------------

مي كشمت سوي خويش . اين كشش قلب ماست ..

قلب تو گر آهن است. قلب من آهنرباست
------------------------------
ای سر و پای بسته به آزادگی مناز

آزاده منم که از همه عالم بریده ام

دست طلب چو پیش کسان می کنی دراز

پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش
---------------------------------

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

--------------------------------------------
تا دست ارادت به تو داده‌ست دلم .....دامان طرب ز کف نهاده‌ست دلم

ره یافته در زلف دل آویز کجت ............القصه به راه کج فتاده‌ست دلم
--------------------------------
نقش کردم رخ زيباي تو در خانه دل
خانه ويران شد و آن نقش به ديوار بماند...
---------------------------------
وقت سحر است خيز اي مايه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانـها کـه بجايند نپايند بسي
و آنها که شدند کس نـميايد باز

هر چند که رنگ و بوي زيباسـت مرا

چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معـلوم نـشد که در طربخانه خاک

نـقاش ازل بـهر چه آراسـت مرا
--------------------------------
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن

با مردم بی درد ندانی که چه سخت است
------------------------------
روزگاریست این گه عزت دهد گه خوار دارد

چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد
------------------------------
اگر کاری کنی مزدی ستانی

چو بیکاری, یقین بی مزد مانی
----------------------------
آن خـدايي که بـزرگش خوانـدي

به خـدا، مثـل تـو تنهـاست، بخند