براي چندمين بار از تو گفتم كه شهر عشق تو پايان ندارد

به يادت هست زخمي بر دلم كه جز لبخند تو درمان ندارد

---------------------------------------------------

زلالي تو به رنگ اشك بركه تو با روح شقايق آشنايي

تو در آيينه سرخ غزل ها هميشه ابتدا و انتهايي

----------------------------------------------------------

كنار پنجره تنهاي تنها ميان هاله اي از غم نشستم

تو آرايشگر چشمان موجي و من زيباييت را مي پرستم

------------------------------------------------------------

تو با باراني از جنس نيازم مرا به ساحل ادراك خواندي

و با زيباترين فانوس دريا مرا تا قعر دريا ها رساندي

----------------------------------------------------

نوروز جشن ميلاد سپيده به باران يك سبد لبخند دادي

تو دست زرد ياس خسته اي را به چشم عاشقان پيوند دادي

----------------------------------------------------------

تمام سرزمين آرزو را به دنبال گلستان تو گشتم

ميان سقف گيتي را گشودم پي يك قطره باران تو گشتم

----------------------------------------------------------

ميان كوچه باغ سبز يادت ترنم هاي سرخ آرزو بود

و در ايوان چشمت يك پرستو هميشه با دلم در گفتگو بود

------------------------------------------------------------

قسم به آه نرم و خيس ساحل قسم به آرزوي پاك دريا

قسم به ابتداي شعر پرواز قسم به انتهاي باغ دنيا

-------------------------------------------------------

تو چون واژه نيلوفري رنگ ميان دفتر دل ماندگاري

اگر شهر نگاهت فرصتي داشت به يادم باش در هر روزگاري