اوکه ارباب تمام عالم است / من بمیرم ، سر به زانوی غم است /

شیعیان ، مهدی غریب و بی کس است / جان مولا معصیت دیگر بس است /

شیعیان ، بس نیست غفلت هایمان ؟ غربت و تنهایی مولایمان ؟

ما عبید و عبد دنیا گشته ایم / غافل از مهدی زهرا گشته ایم /

من که دارم ادعای شیعه گی چه بگویم من به جز شرمندگی ؟ !!!