تمامي صحبت هايي که در مجالس روضه و عزاداراي سيد الشهدا امام حسين (ع) گفته مي شود صحيح است!

مداحان ، سخنرانان و سخنوران چند کتاب معروف را هميشه براي سوگواري اين حضرت مطالعه مي کنند!

بهتره شما هم سري به لهوف يا مقتل بزنيد که نوشته سيد ابن طاووس و ترجمه شده توسط عليرضا جالي تهراني مي باشد!

اين کتاب از زمان ولادت امام حسين (ع) تا سوگواري امام زين الابدين (ع) سخن گفته! در بخش شهادت حضرت علي اصغر نوشته شده که:((در اين هنگام صداي زنان حرم به گريه بلند شد. امام جلوي خيمه آمد و به زينب فرمود:((طفل کوچک مرا بياور تا با او وداع کنم!))پس آن کودک را به روي دست گرفت و خواست او را ببسود که ( حرمله بن کاهل اسدي ) تيري پرتاب کرد و به گلوي آن کودک خورد و او را ذبح کرد.حضرت زينب (ع) فرمود :((او را بگير!)).

سپس دو دست خود را به زير گلوي او گرفت تا از خون پر شد و آن را به آسمان پاشيد و فرمود :((همه اين مصائب بر من آسان است ، زيرا خداوند مي بيند.))

امام باقر (ع) مي فرمايد:((قطره اي از خون (که به آسمان پاشيد)به زمين بازنگشت!))

اين ماجرا به گون ديگري نيز روايت شده که به عقل بيشتر نزديک است ؛ زيرا در آن حال وقت خداحافظي با فرزند نبود، چون در ان زمان مشغول جنگ و کار راز بودند. (آن روايت جنين است که )زينب (ع) خواهر امام حسين (ع) کودک را بيرون آورد و گفت :(( برادرم ! اين کودک تو است که سه روز آب نخورده ! پس جرعه اي آب برايش بخواه.))

امام (ع) او را روي دست گرفت و فرمود :((اي مردم ! شما پيروان و خانواده ام را کشتيد ، و فقط اين طفل شيرخوار باقي مانده است که به خاطر تشگي له له مي زند ! پس جرعه اي از آب به اون بنوشانيد!))

حضرت در حال سخن گفتن با آن ها بود که مردي از لشکر کفر تيري انداخت و کودک را ذبح کرد!

سپس امام اون (حرمله بن کاهل ) نفرين فرمود به گونه اي که توسط مختار و ديگران آن نفرين به وقوع پيوست!))

اينم از داستان حضرت علي اصغر و طرز کشته شدن ايشان!

>>يا علي

+ تشکر