طبیعت میگه :سلام. من طبیعت هستم. سبز و زیبا و دلنواز. یادگاری از گذشته، پیشکشی به حال و آینده. با درختانی سرسبز و همراه با شکوفه های چشم نواز. با صدای آرام بخش پرندگان.ای انسان من فردا میزبان تو هستم. میخواهی بر روی قلب من قدم بگذاری و آخرین روز عیدت را بدرکنی. با مهربانی بیا. از تو میخواهم وقتی امدی تنها خنده هایت را برایم باقی بگذاری. از تو میخواهم که زباله هایت را برجانم نریزی. از تو میخواهم که اگر آتشی روشن کردی تا شادی کنی ، موقع رفتن یادت نرود که آن آتش را خاموش کنی که اگر فراموش کردی ، آتشی بد به جانم انداختی. ای انسان منتظرت هستم با مهربانی بیا.
طبیعت روح لطیفی دارد. درختان با مهربانی سایه خود را به ما هدیه میکنند و ما باید در مقابل این مهربانی به آن عشق و پاکی را تقدیم کنیم. و انصاف نیست که کوهی از زباله بر جان طبیعت باقی گذاریم. یادمان بماند که طبیعت متعلق به خود ماست. یادمان بماند که آرامش طبیعت را با ریختن زباله برهم نزنیم.
فردا مواظب طبیعت، درختان ، چمن ها، گل ها ، پرندگان ، حیوانات و رودخانه ها باشیم.